Abdij Sint Benedictusberg

Locatie:

Marmelis 39, Lemiers, Vaals

Coördinaten:

50°48'06'' N, 5°58'19'' O

Architect(en):

Dom Hans van der Laan

Start ontwerp - Oplevering:

1956 - 1968 / 1984 - 1987

Hoofdaannemer:

Laudy, Bouwbedrijf De Bonth, Aannemersbedrijf Van Kan-Jongen

Literatuur:

Abdij S. Benedictusberg, Verlag Schnell & Steiner, 1999

Monument:

Rijksmonument

De abdij Sint Benedictusberg is het hoogtepunt van het oeuvre van Dom Hans van der Laan en de architectuurstroming de Bossche School. Van der Laan woonde een groot deel van zijn leven in de abdij (1968 - 1991). De door hem aan de noordzijde van het klooster Sint Benedictusberg toegevoegde bebouwing is gebaseerd op het Plastisch Getal.

De bovenkerk en crypte zijn via een patio, het atrium genaamd, verbonden met de noordwesthoek van het bestaande complex van Dominicus Böhm en Martin Weber uit 1922 - 1923. Deze twee Duitse architecten hadden ook een kerk voor het klooster ontworpen, maar die is nooit gerealiseerd. Het atrium is te bereiken via het entreegebouw, waar ook de spreekkamers zijn te vinden. Dit gedeelte is in de jaren 1956 - 1968 gerealiseerd.

De bibliotheek met sacristie en het tweede binnenhof met galerij stammen uit 1984 - 1987.

De kleinste maat in de reeks van het Plastische Getal staat voor de dikte van de wand. Deze zijn in de abdij 55 centimeter dik. De plattegrond van de kerk heeft een verhouding van 3 staat tot 8, een afgeleide van het plastisch getal. Van der Laan, die na de bouw nog bezig was met de ontwikkeling van de theorie van het plastische getal, kwam tot de conclusie dat die verhouding 3 tot 7 had moeten zijn. Op een tentoonstelling in 1982 presenteerde Van der Laan een maquette van de Bovenkerk met deze verhoudingen. De kerktoren was in deze maquette naar de achterzijde verschoven en 90 graden gedraaid.

Kenmerkend voor de architectuur zijn de gemetselde wanden en door doorlopende lateien van beton. De wanden zijn gekeimd / gecementeerd.

Van der Laan ontwierp verder onder meer de windwijzer, meubels, zilverwerk en priestergewaden voor het klooster. Hij verwijderde ook de meest pittoreske onderdelen van het bestaande klooster, waaronder het ronde trappenhuis in het binnenhof. Het kleurontwerp voor het gebouw is van Wim van Hoof. De tuin ontwierp Van der Laan in samenwerking met Pieter Buys.

Van der Laan kreeg de Limburgse Architectuurprijs 1989 voor de vleugel met bibliotheek uit 1987.