Neotraditionalisme

In de nieuwbouwwijken herleeft het traditionalisme als Neotraditionalisme of Nieuw Traditionalisme met historiserende woningen in baksteen en hout.

Verschillende kleuren baksteen en in hoogte verspringende daken suggereren kleinschaligheid. De gebouwen hebben hellende (pannen)daken. Het gaat in deze architectuur om herkenning, het vertrouwde en voortbouwen op het bestaande. Het neotraditionalisme is op grote schaal aanwezig in de Nederlandse VINEX woonwijken en geliefd bij een groot publiek. Hoogtepunten zijn de als vestingstadje vormgegeven wijk Brandevoort bij Helmond en de als meerdere burchten vormgegeven Haverleij bij Den Bosch.

De stroming past in tijdgeest van het begin van de 21ste eeuw in de jaren na de aanslag op het World Trade Center te New York: een afkeer van globalisering, waarin Nederland wordt geleid door christelijk conservatieve regeringen van Balkenende en Rutte. De opkomst van het neotraditionalisme is dan ook nauw verbonden met de tanende invloed van woningbouwverenigingen, die miljarden+In de periode 2013-2023 betaalden de woningcorporaties ruim 13 miljard euro aan verhuurdersheffing, een belasting die andere verhuurders niet hoefden te betalen (bron: Aedes). aan verhuurdersheffing moeten betalen, en de opkomst van commerciële ontwikkelaars die met de traditionele architectuur van bouwprojecten inspelen op de smaak van een groot publiek.

Opkomst stroming

De opkomst van het neotraditionalisme begon met buitenlandse architecten als Charles Vandenhove, Rob Krier, Adolfo Natalini en Michael Graves. Tegenwoordig ontwerpen vooral Nederlandse architecten de neotraditionele woningen in VINEX-wijken.

Architecten

Peer Bedaux (1940), Peter Drijver (1954), Jos van Eldonk (1962), W.E. Hienkens, Arno Meijs (1942), Joris Molenaar, Ton Mulleners, Kok Mulleners, Dana Ponec (1964), Sjoerd Soeters (1947), Cornelis van de Ven (1942) en Friso Woudstra.