Recensie: The Architecture of Continuity

13-10-2008 - Lars Spuybroek van architectenbureau NOX is een ontwerper die experimenteert met nieuwe, door de computer gegenereerde, vormen. Een architectuur waarbij wand, vloer en dak een geheel vormen.

De cover en enkele afbeeldingen uit het boek.

Interactie van zijn ontwerpen met mensen is een ander belangrijk thema in zijn werk. Tot zijn bekendste gerealiseerde werken horen het Son O House (2000 - 2004) en het Zoetwaterpaviljoen op Neeltje Jans (1994-1997). Het zoetwaterpaviljoen is een van binnen en buiten vloeiende, continue, vorm in de duinen van het voormalige werkeiland van de Oosterscheldedam. Op actie van bezoekers wordt gereageerd met projecties, licht en geluid.

Van de hand van Spuybroek zijn eerder The Weight of the Image (NAi Publishers, 2000) en NOX: Machining Architecture (Thames & Hudson, 2004) verschenen. De laatste is een monografie van het werk van NOX. Met The Architecture of Continuity komt Spuybroek voor het eerst met een theoretische onderbouwing van zijn werk. In het boek worden door Spuybroek geschreven teksten afgewisseld met gesprekken met Arjen Mulder, Rem Koolhaas, Ludovica Tramontin en anderen. Het bijna 300 pagina's tellende boek is spaarzaam met afbeeldingen, er zijn slechts een enkel schema's, impressies en foto's opgenomen. Deze zijn echter effectief en illustratief ingezet. De beelden laten bijvoorbeeld een binding van NOX's werk met historische referentieprojecten zien.

Spuybroek verwijst in het boek regelmatig naar de architectuurgeschiedenis. Hij onderscheidt in de tekst Motorization of Reality vier perioden in de geschiedenis waar de architectuur beïnvloed is door technologische en culturele ontwikkelingen. De ontwikkeling van perspectieftekeningen in de Renaissance leverde bijvoorbeeld de stedenbouw met zichtassen van Haussmann's Parijs op. De introductie van trein en film koppelt hij aan de ruimtelijke ontwerpen van Le Corbusier. Als derde ontwikkeling noemt hij de doorbraak van de auto en televisie in het Postmoderne tijdperk. In het huidige tijdperk zijn het de computer en netwerken die de architectuur veranderen. Architectenbureaus ontwikkelen zich volgens Spuybroek van op tekeningen naar op informatie gebasserde bedrijven. De computer wordt behalve een middel om presentaties en tekeningen te maken ook een tool om vormen te genereren.

Spuybroek benoemt drie basisinstrumenten van de architect: structuur, volume en textuur. Hij vindt dat de architect alle drie deze middelen in moet zetten. Hedendaagse architecten kiezen volgens hem voor structuur of volume. Spuybroek streeft naar een continue architectuur. Hij verwijst dan ook regelmatig naar de Gotiek die in tegenstelling tot de Klassieke architectuur niet uiteenvalt in verschillende bouwdelen as architraven en collonades.

Informatie: Lars Spuybroek - The Architecture op Continuity / Uitgever: NAi Publishers i.s.m. V2_Publishing / Vormgeving: Joke Brouwer / Paperback / Geïllustreerd (zw/w) / 292 pagina's / Afmetingen: 14 x 20 cm / Engelstalig / ISBN 978-90-5662-637-2 / Prijs 18,50 euro.