Neomodernisme

Stroming die gebruik maakt van dezelfde vormentaal als de moderne stromingen van het begin van de twintigste eeuw: De Stijl en het Functionalisme. Illustratief hiervoor zijn de citaten van Mecanoo uit het werk van Berthold Lubetkin en Alvar Aalto. De vorm van het gebouw is belangrijk in deze stroming.

Materiaalgebruik

Het materiaal- en kleurgebruik is echter veelzijdiger dan in het functionalisme. Het zogenaamde de-materialiseren wordt niet toegepast, de structuur van materialen mag weer zichtbaar zijn. Zo wordt, in tegenstelling tot het modernisme, regelmatig gebruik gemaakt van 'vriendelijke' materialen als baksteen en hout. Typische materialen van de moderne beweging als glazen bouwstenen en stucwerk worden ook gebruikt. Het stucwerk verschijnt niet alleen in het wit, maar ook in pasteltinten. Felle kleuren worden vermeden.

Nederland

In Nederland is deze stroming goed vertegenwoordigd. Er werden onder andere vele uitbreidingswijken en neomoderne stadsvernieuwingsprojecten gerealiseerd. Van grote invloed is de architectuuropleiding aan de faculteit Bouwkunde van de Technische Universiteit in Delft. Belangrijk onderdeel van de lesmodules zijn projectanalyses van bekende en minder bekende gebouwen uit de moderne architectuurgeschiedenis.

Architecten

Jo Coenen (1949), Henk Döll, Frits van Dongen (1946), Margreet Duinker, Arne van Herk, Francine Houben (1955), Sabien de Kleijn, Herman de Kovel, Machiel van der Torre en Chris de Weijer.